جستجو در وب‌سایت:


پیوندها:



 چاپ یازدهم کتاب
 "تاریخ سینمای ایران
"
 با ویراست جدید
 و افزوده‌های تازه منتشر شد

 در کتابفروشی‌های
 تهران و شهرستان

 ناشر: نشر نظر

 



 صد و پنج سال اعلان
 و پوستر فيلم در ايران



صد سال اعلان و پوستر فیلم
در ایران

و
بازتاب هایش

 


 لینک تعدادی از مطالب



درباره‌ی محمد قائد
نیم‌پرتره‌ی مردی که
از «آیندگان» هم گذر کرد


بررسی طراحی گرافیک
و مضمون در عنوان‌بندی
فیلم‌های عباس کیارستمی :
پنجره‌ای رو به
جهان شعر



گفت‌وگو با اصغر فرهادی؛
درباره‌ی «فروشنده» و
فکرها و فیلم‌هایش :
... این دوزخ نهفته

گفت‌و‌گو با پرویز پرستویی؛
درباره‌ی بادیگارد و کارنامه‌اش

زندگی با چشمان بسته

گفت‌و‌گو با محمدعلی نجفی
درباره‌ی سریال سربداران
سی‌و‌یک سال بعد از
اولین پخش آن از تلویزیون

گفت‌وگو با مسعود مهرابی
درباره‌ی نقش‌های چندگانه‌ای که

در تاریخ ماهنامه‌ی «فیلم» ایفا کرد
و آن‌هایی که دیگر ایفا نکرد

گفت‌وگو با رخشان بنی‌اعتماد
درباره‌ی قصه‌ها و...:

نمایش هیچ فیلمی خطر ندارد


 
گفت‌و‌گو با بهرام توکلی کارگردان
من دیگو مارادونا هست:

فضای نقدمان مانند فضای
فیلم‌سازی‌مان شوخی‌ست

گفت‌و‌گو با پیمان قاسم‌خانی،
فیلم‌نامه‌نویس سینمای کمدی:
الماس و کرباس

گفت‌و‌گو با اصغر فرهادی
رو خط «گذشته»:

سينما برايم پلكان نيست

گزارش شصتمین دوره‌ی
جشنواره‌ی جهانی سن سباستین:
شصت‌سال كه چيزی نيست...

متن كامل گفت‌و‌گو
با ماهنامه‌ی «مهرنامه»،

به مناسبت
سی‌سالگی ماهنامه فیلم
:
ريشه‌ها

گفت‌و‌گوی ابراهيم حقيقی
با آيدين آغداشلو
درباره‌ی كتاب «صد سال اعلان
و پوستر فيلم در ايران»

گفت‌و‌گو با اصغر فرهادی
نويسنده
و كارگردان
جدایی نادر از سيمين
حقيقت تلخ، مصلحت شيرین
و رستگاری دريغ شده

قسمت اول | قسمت دوم  
قسمت سوم

بررسی كتاب
«پشت دیوار رؤیا»

بيداری رؤياها

كيومرث پوراحمد:
عبور از ديوار رؤياها،
همراه جادوگر قصه‌ها


تكنولوژی ديجيتال
و رفقای ساختار شكن‌اش
سينماي مستند ايران:
پيش‌درآمد


اسناد بی‌بديل
سينمای مستند ايران:
قسمت اول (۱۲۷۹ - ۱۳۲۰)


خانه سیاه است
سینمای مستند ایران:
قسمت دوم (۱۳۵۷ - ۱۳۲۰)


درباره‌ی آیدین آغداشلو:
پل‌ساز دوران ما


سایت ماهنامه فیلم، ملاحظات
و دغدغه‌های دنيای مجازی


گزارش پنجاه‌و‌ششمين دوره‌ي
جشنواره‌ي سن سباستين
(اسپانيا، ۲۰۰۸)
... به‌خاطر گدار عزيز

گفت‌و‌گو با آيدين آغداشلو
درباره‌ی مفهوم و مصداق‌های
سينمای ملی

جای خالی خاطره‌ی بلافاصله

گفت‌و‌گو با مانی حقيقی
به‌مناسبت نمايش كنعان

پرسه در كوچه‌های كنعان

گفت‌و‌گو با محمدعلی طالبی
از شهر موش‌ها تا دیوار

شور و حال گمشده

سين مجله‌ی فيلم،
سينمايی است، نه سياسی


گفت‌و‌گو با رضا میرکریمی
به‌مناسبت نمایش به‌همین سادگی

خيلی ساده، خيلی دشوار

گفت‌و‌گو با بهرام توکلی
به‌مناسبت
 نمایش
پا برهنه در بهشت

پا برهنه در برزخ
 

گمشدگان

گزارش چهل‌ودومین دوره‌ی
جشنواره‌ی کارلووی واری
(جمهوري چك، ۲۰۰۷)

پرسه در قصه‌ها

پرویز فنی‌زاده،
آقای حكمتی و رگبار

نمايشی از اراده‌ی سيزيف

گزارش چهل‌وهفتمین دوره‌ی
جشنواره‌ی تسالونیكی
(یونان) - ۲۰۰۶

پشت ديوار رؤيا

گفت‌وگو با رخشان بنی‌اعتماد 
درباره‌ی
خون بازی

مرثيه برای يك رؤيا

خون‌بازی: شهر گم‌شده

گفت‌وگو با رسول ملاقلی‌پور 
کارگردان
میم مثل مادر

ميم مثل ملاقلی‌پور

گفت‌وگو با ابراهیم حاتمی‌کیا 
درباره‌ی
به‌نام پدر
:

به‌نام آينده

برای ثبت در تاریخ سینمای ایران

یاد و دیدار

گفت‌و گو با جعفر پناهی
گزارش به تاريخ

گفت‌وگو با مرتضی ممیز
خوب شيرين

گزارش/ سفرنامه‌ی
پنجاه‌ و دومین دوره‌ی
جشنواره‌ی سن‌سباستین


گفت‌وگو با بهمن قبادی
 قسمت اول
/ قسمت دوم
 قسمت آخر

گفت‌وگو با عزیزالله حمیدنژاد
 قسمت اول
قسمت دوم
 قسمت سوم

گفت‌و گو با حسین علیزاده
 قسمت اول
قسمت دوم
 قسمت سوم

گفت‌وگو با گلاب آدینه
مهمان مامان را رايگان
بازی كردم


نقطه‌چین، مهران مدیری،
 طنز، تبلیغات و غیره


کدام سینمای کودکان و نوجوانان

جیم جارموش‌ وام‌دار شهید ثالث!

تاریخچه‌ی پیدایش
 کاریکاتور روزنامه‌ای


سینماهای تهران، چهل سال پیش

فیلم‌ شناسی کامل
 سهراب شهید ثالث


ارامنه و سینمای ایران

بی‌حضور صراحی و جام

گفت‌وگو با حمید نعمت‌الله:
مگر روزنه‌ی امیدی هست؟

«شاغلام» نجیب روزگار ما

اولین مجله سینمایی افغانستان

نگاهی به چند فیلم مطرح جهان

گزارش سی‌وهشتمین دوره‌ی
 جشنواره کارلووی واری


نگاهی به فیلم پنج عصر
ساخته‌ی سمیرا مخملباف

چیزهایی از «واقعیت» و «رویا»
برای بیست سالگی ماهنامه‌ی فیلم


بایگانی:
شهريور ۱۳۹۷

۱۲ بهمن ۱۳۹۳

شماره‌ی 487 ماهنامه فیلم، ویژه سی‌و‌سومين‌ جشنواره‌ی فیلم فجر







 

 

 

 

همه‌ آن‌چه می‌خواهید درباره‌ی فیلم‌ها و برنامه‌های
جشنواه‌ بدانید

بیخوابی بزرگ: نكته‌ها و ملاحظاتی درباره‌ی سینمای ایران در آستانه‌ی جشنواره‌ی فجر
سلام طولانی: سه نگاه به جشنواره‌ی سی‌وسوم
سودای سیمرغ: مسابقه‌ی سینمای ایران: معرفی فیلم‌های هر بخش: مشخصات، خلاصه داستان، گزارش تولید، یادداشت فیلم‌سازان و یادداشت‌های منتقدان درباره‌ی چند فیلم
نگاه نو: مسابقه‌ی فیلم‌های اول: معرفی فیلم‌ها همراه با یادداشت‌های فیلم‌سازان
سینمای هنر و تجربه: معرفی فیلم‌ها همراه با یادداشت‌های فیلم‌سازان
سینماحقیقت: مسابقه‌ی مستندهای بلند: ضیافت غول‌ها
معجزه‌ی جوانی: نكته‌هایی درباره‌ی فیلم‌های اول
یادداشت‌های این روزها: نكته‌هایی درباره‌ی جشنواره، از گذشته و حال
بزرگداشت محمدعلی كشاورز: نگاهی به كارنامه‌ی بازیگری كشاورز: همیشه رییس بود
با كشاورز و نقش‌هایش در هفت پرده: آیین چراغ
بزرگداشت حسین جعفریان: گفت‌وگو با جعفریان: وداع با 35 میلی‌متری
بزرگداشت فعالان لابراتوارها: بود و نبود لابراتوارها در ایران، از آغاز تا امروز: باران دیجیتال، پایان آنالوگ
بیست سال پیش در همین ماه: مروری بر شماره‌ی 170 ماهنامه‌ی فیلم (12 بهمن 1373)

دبیر این شماره: شاهین شجریكهن
سینمای ایران:
پوریا ذوالفقاری
همكاران این شماره: آرامه اعتمادی، محسن بیگ‌آقا، فرزاد پورخوش‌بخت، امیر پوریا، مسعود ثابتی، محسن جعفری‌راد، مصطفی جلالی‌فخر، مهرزاد دانش، آنتونیا شركا، محمد شكیبی، علی شیرازی، شاهد طاهری، جواد طوسی، ریحانه عابدنیا، نیما عباس‌پور، بهزاد عشقی، سمیه قاضی‌زاده، سعید قاضی‌نژاد، سعید قطبی‌زاده، رضا كاظمی، كیوان كثیریان، غزل گلمكانی، حمیدرضا مدقق، امید نجوان، یاشار نورایی / طرح جلد: حمیدرضا بیدقی


چشم‌انداز ۴۸۷

سودای سیمرغ: مسابقه‌ی سینمای ایران: خبری در راه است
امسال بخش‌بندی فیلم‌ها چند هفته پیش از شروع جشنواره انجام شد و فهرستی قطعی در اختیار رسانه‌ها قرار گرفت. انتشار این فهرست و بخش‌بندی قطعی فیلم‌ها، در کنار حذف بخش بین‌الملل، دومین دلیلی بود که باعث شد سروشکل این شماره‌ی ویژه‌ی ماهنامه‌ی فیلم عوض شود. در شرایطی که برگزارکنندگان جشنواره مشغول آزمودن شکل‌ها و شیوه‌های تازه هستند، ما هم تصمیم گرفتیم این شماره را در شکل و شمایلی جدید عرضه کنیم...

نگاه نو: مسابقه  فیلم‌های اول: این دم غنیمت است
جشنواره‌ی فجر امسال عرصه‌ی ظهور نام‌ها و چهره‌های تازه است و این ویژگی در دوره‌ی سی‌وسوم چنان پررنگ بوده که تا حد زیادی کلیت جشنواره را تحت تأثیر قرار داده است. چنان که این دوره را دوره‌ی جوان‌ها و فیلم‌اولی‌ها می‌نامند و خیلی‌ها منتظر کشف پدیده‌های سینمایی در بین این نام‌ها و عنوان‌های نورسیده هستند. البته این ویژگی فقط به جشنواره‌ی فجر منحصر نمی‌شود و در واقع اقتضای زمانه است...

سینمای هنر و تجربه: مسابقه فیلم‌های هنری و تجربی: كارگه كوزه‌گری...
اگر در جشنواره‌ی گذشته بخش «نوعی تجربه» بهانه‌ای بود برای نمایش تعدادی فیلم ایرانی دیگر كه از بخش سودای سیمرغ (با وجود رسیدن فیلم‌ها به 33 فیلم) و بخش نگاه نو (مسابقه‌ی فیلم‌های اول) جا مانده بودند و در واقع ظرفیت اضافی آن بخش‌ها هم پر شده بود، امسال بخش «سینمای هنر و تجربه» به عنوان یك بخش تازه‌ی مسابقه‌ای به جشنواره اضافه شده كه نه‌تنها قرار نیست نقش «نوعی تجربه» جشنواره‌ی گذشته را هم‌چون یك برنامه‌پركن داشته باشد، بلكه...

سینمای  حقیقت: مسابقه‌ی مستندهای بلند: ضیافت غول‌ها
سینمای مستند ایران روزهای خوب و پرباری را می‌گذراند. مستندسازان کانال تلویزیونی اختصاصی دارند، انجمن‌شان فعال است و مرکز گسترش هم با محدود شدن دایره‌ی فعالیتش در تولید فیلم‌های حرفه‌ای و داستانی، عمده‌ی تمرکزش را روی تولید مستندهای تازه گذاشته است. در شرایطی که در دوره‌های پیشین جشنواره‌ی فیلم فجر، برگزارکنندگان و هیأت انتخاب به‌سختی می‌توانستند ده‌دوازده عنوان فیلم بلند قابل‌توجه برای بخش مستند پیدا کنند...

نكتهها و ملاحظاتی در آستانه‌ی سیوسومین جشنواره‌ی فیلم فجر
جشنواره‌ی سی‌وسوم فجر تفاوت‌هایی با دوره‌های قبل دارد که این دوره را به یک نقطه‌ی عطف مهم در مسیر حیاتش تبدیل می‌کند. حذف بخش بین‌الملل و انتقال آن به فرصتی دیگر باعث می‌شود تمرکز بیش‌تری روی فیلم‌های داخلی و به‌خصوص بخش مسابقه‌ی سینمای ایران (سودای سیمرغ) ایجاد شود و جشنواره حال‌وهوایی ملی و سرزمینی پیدا کند. خوب و بد این تصمیم و دامنه‌ی تأثیرهایش روی کلیت جشنواره را باید در فرصتی دیگر ارزیابی کرد؛ زمانی که جشنواره به پایان رسیده باشد و تأثیرهای منفی و مثبتش روی سینمای ایران را بتوان سنجید و به نتیجه‌ای صحیح رسید...

سلام طولانی: در آستانه‌ی برگزاری جشنواره‌ی سیوسوم
پ
وریا ذوالفقاری: جشنواره‌ی سی‌وسوم از راه رسید. دوباره بازار حرف‌و‌حدیث و گمانه‌زنی و مرثیه‌سرایی و اظهار یأس و امید داغ شد. برخی مثل همیشه از همین الان فاتحه‌ی جشنواره را خوانده‌اند و معتقدند از تنور امسال آبی گرم نمی‌شود. گروهی هم امیدوارند كه همین وضعیت مقدمه‌ای برای غافل‌گیری‌های بزرگ باشد. بالأخره وقتی منتظر یك اتفاق باشیم، وقوعش كه نمی‌شود غافل‌گیری. باید منتظر نباشیم! بد نیست یك بار این دو نگاه را مرور كنیم.

دل‌تنگی...
عباس یاری: فرارسیدن هر دوره از جشنواره‌ی فجر برای سینماگران و علاقه‌مندان این رویداد مهم فرهنگی درست مثل آیین باستانی‌‌مان، عید نوروز است. با همان گرما، با همان حس‌وحال. در فرارسیدن سال نو پای سفره هفت‌سین، آغوش‌مان را برای خانواده‌مان باز می‌كنیم، در اوج شادی و امید از دوستان و یاران غایب‌مان یاد می‌كنیم و...

زمهریر شکوفایی
فرزاد پورخوش
بخت: حالا دیگر جشنواره‌ی فیلم فجر برای سینمادوستان به هویتِ روزهای برفیِ زمستان تبدیل شده. حالا دیگر چند سالی‌ست ابرهای آسمان تهران برفش را می‌گذارد برای آن ده روزِ پررفت‌وآمد و شلوغ. انگار سردی هوا در این ایام، تناسب معکوسی برقرار می‌کند با گرمی جشنواره. هرچه جشنواره و فیلم‌ها گرم‌تر می‌شود هوای سردتر دهه‌ی فجر آن را تعدیل می‌کند!...

نامدگان و رفتگان
آنتونیا شركا:
امسال جشنواره از اسم‌های بزرگی مثل کیمیایی و مهرجویی و کیارستمی خالی‌ست. بزرگانی مثل بیضایی و تقوایی را هم چند سالی است که دنبال نام‌شان نمی­گردیم. اما امسال چند تن از قدیمی­ها خارج از بخش مسابقه حضور دارند. از نسل جدیدتر، بهرام توکلی با...

شاید غافلگیری...
نیما عباس
پور: امسال چندان هیجانی برای آغاز جشنواره ندارم. فیلم‌هایی که پیش از اعلام آثار راه‌یافته به بخش‌های مختلف جشنواره دلم می‌خواست ببینم خارج از جشنواره‌اند. فیلم‌هایی مثل فیلم بهمن فرمان‌آرا که چه دوست داشته باشیم، چه نه، نام مهمی در سینمای ایران است یا...

سودای سامان
یاشار نورایی:
چه انتظاری از جشنواره‌ی فجر دارم؟ طبعاً انتظار دارم در فضایی منظم، دور از شلوغی همیشگی و بی‌نظمی فرهنگ ایرانی، فیلم‌هایی ببینم که فاصله‌ی کیفی‌شان بسیار زیاد نباشد؛ یعنی این سؤال برایم پیش نیاید که چرا این فیلم با این کیفیت ابتدایی از میان این همه فیلم‌هایی که در سال تولید می‌شوند...

جوانگرایی افراطی یا رقابت نسلها؟
جواد طوسی:
جوان‌گرایی غالب در جشنواره‌ی سال گذشته، به شكل وسیع‌تری در جشنواره‌ی امسال نیز مشاهده می‌شود. در نگاهی واقع‌بینانه و دور از تنگ‌نظری باید پذیرفت كه ورود نیروها و استعدادهای جوان خلاق و پرانگیزه كه حرف تازه‌ای برای گفتن دارند، می‌تواند اتفاق خوبی باشد. به هر حال یك فیلم‌ساز تازه‌پاگذاشته به دنیای حرفه‌ای سینما...

فاجعه‌ی نادیده گرفته شدن فیلمهای اول
امیر پوریا:
اما زنگ خطر جدی‌تر، به گمانم جایی فراتر از جشنواره‌ی فجر به صدا درمی‌آید؛ هرچند تلنگر مخرب آن را جشنواره زده است: این‌که در تصمیمی شگفت‌آور و به‌شدت نسنجیده، فیلم‌های اول کارگردانان که همواره دست‌کم چهارپنج نمایندۀ جدی در گود رقابت با فیلم‌های باسابقه‌ترها در مسابقۀ سینمای ایران داشتند، همه از این میدان کنار گذاشته شده‌اند و...

احتمال بارش فیلمهای خوب
کیوان کثیریان:
این روزها شباهت بی­سابقه­ای میان سینمای امروز ایران و فوتبال ملی به وجود آمده است. به نظر می­رسد امسال، جشنواره‌ی فیلم فجر سال متفاوتی را تجربه خواهد کرد. جوان­های نورسیده، استعدادهای تازه‌ی سینمای ایران هستند و کیفیت کارشان باعث خواهد شد که همه این موج تازه را به رسمیت بشناسند و باور کنند...

... و دوباره سینما
محمد شکیبی:
هر بار که جشنواره آغاز می‌شود ممکن است از نبود بعضی فیلم‌ها و برخی سینماگران دل‌گیر شویم و شروع کنیم به شمردن نام‌های محبوبی که جای‌شان خالی است و نبودشان لطمه‌ای به اعتبار دلخواه جشنواره می‌زند. اما این اشتیاق هست که برخی از نام‌های محبوب و فراموش‌نشدنی آینده‌مان از میان همین نا‌آشنایان امروزی خواهند بود و در دوره‌های آتی...

مرحله‌ی آخر، با سه چراغ روشن!
آرامه اعتمادی:
مدیران نورسیده‌ی وزارت ارشاد دولت یازدهم، سال پیش میزبان و سفره‌دار ضیافتی بودند که نه آشش در آشپزخانه‌ی آن‌ها پخته شده بود و نه رقعه‌های دعوتش به انتخاب آن‌ها فرستاده شده بود. جشنواره‌ی سی‌ودوم یکی از ده‌ها پروژه‌ی نیمه‌تمامی بود که از مدیران قبلی سازمان سینمایی به حجت‌الله ایوبی و همکارانش میراث رسید...

جراحی قلب
مهرزاد دانش:
ویژگی امسال جشنواره‌ی فیلم فجر چیست؟ سؤال چندان سختی به نظر نمی‌رسد. می‌توان از جنبه‌های مثبت یا منفی نکته‌هایی را استخراج کرد و درباره‌شان پیش‌بینی‌های مختلفی كرد. می‌توان از حذف (ببخشید؛ تغییر زمان برگزاری) بخش خارجی سخن به میان آورد و لب به تحسین گشود که چه‌قدر خوب شد فربهی غیرکارکردی این بعد از جشنواره تحت درمان قرار گرفت...

زندگی زیباست ای زیباپسند!
رضا کاظمی:
جشنواره، موسم جشن است و وظیفه‌ی بنده این است که همراه با مردم و همگام با مسئولان به رونق گرفتن این جشن کمک کنم. اما مگر می‌گذارند؟ پیش از نوشتن این یادداشت مشغول تماشای فیلم آرژانتینی قوش (پابلو تراپرو، 2010) بودم؛ فیلمی که با بی‌شرمی و دروغ‌فکنی، روایتگر فساد گسترده در سیستم بیمه و بهداشت در آرژانتین است؛ و...

جشنواره از چشم رسانه
حمیدرضا مدقق:
هم‌چنین به روال مرسوم، در این دوره هم تصمیم هیأت انتخاب با اعتراض فیلم‌سازان جامانده از جشنواره مواجه شد. دبیر جشنواره و رییس سازمان سینمایی به معترضان واکنش نشان دادند و... این رشته سر دراز دارد. پیش­بینی این‌که آرای هیأت داوران در پایان جشنواره هم مثل همیشه با اعتراض­های مشابهی مواجه شود چندان دشوار نیست...

این 33 خوشآهنگ
مصطفی جلالی‏فخر:
چه چشم‏اندازی را در جشنوارۀ سی‏و‏سوم انتظار می‏کشیم؟ و خب چرا فکر کنیم که باید در نام فیلم‏ها و فیلم‏سازها و حرف‌و‌حدیث‏های همیشه برقرار، دنبال پیشگویی جشنواره باشیم؟ و مثلاً چرا از شگون اعداد کمک نگیریم و همین که دوتا «سه» در کنار هم قرار گرفته‏اند، احساس خوش‌یمنی نکنیم؟ راز اعداد را ناشنیده مگیر...

اولیهای دلپذیر
محسن بیگ
آقا: همیشه اولى‌ها دلپذیرند. مثل فیلم‌هاى اول از كارگردان‌هاى اول كه مانند هندوانه دربسته باید با هیجان به تماشاى كارهای‌شان بنشینى. البته همیشه تعداد زیاد فیلم‌اولى‌ها نشانه‌ی خوبى نیست. چون نشان‌دهنده فیلم چندمى‌هاست! از فیلم‌ها بگذریم و به جشنواره‌ی اول دولت تدبیر و امید برسیم؛ از این جهت كه برای اولین بار فیلم‌هاى محصول مدیریت خودش را به نمایش مى‌گذارد و...

گامهای استوار، مسیر ناهموار
محسن جعفری
راد: مهم­ترین ویژگی مثبت متولیان جشنواره‌ی سی‌وسوم را می‌توان تحلیل و نقد حواشی و متن دوره­های گذشته و تلاش برای جبران برخی ضعف­ها و کمبودها دانست که نمود عینی آن را در حذفیات و اضافات این دوره می‌توان دید. این تغییرات را می‌توان شبیه قدم زدن در مسیری ناهموار دانست که انواع و اقسام خطرها و...

بدرود بینالملل!بدرود لابراتوار!
هوشنگ گلمكانی:
یكی از مهم‌ترین تغییرات اساسی این دوره‌ی جشنواره‌ی فجر حذف بخش (و عنوان) بین‌المللی از جشنواره است؛ زائده‌ای كه سال‌ها فقط محض بزرگ‌نمایی و جهانی‌نمایی به پیكر جشنواره تحمیل شده بود، اما این زائده نه جشنواره را بزرگ كرده بود و نه بین‌المللی. بیش‌تر مایه‌ی معطلی بود. انرژی و هزینه‌ی زیادی صرف تدارك فیلم‌ها و بخش‌هایی می‌شد كه تنها خاصیتش قطورتر كردن كاتالوگ و...

بزرگداشت محمدعلی کشاورز: همیشه رییس بود
بهزاد عشقی:
محمدعلی کشاورز تا چند سال پیش اندامی بزرگ و صدای پرصلابتی داشت و هرگز نمی‌توانست در نقش افراد معمولی و اقشار زحمتکش جامعه باورپذیر شود. او همواره رییس بود و معمولاً در نقش خان، حاکم، صدراعظم، نظامی و اقشار مرفه جامعه ایفای نقش می‌کرد؛ یا این‌که در مواردی عزیزی بود که به ذلت می‌افتاد و موقعیتی تراژیک پیدا می‌کرد. کشاورز را از سال‌های دور و از اواخر 1340 و از دوران طلایی تئاتر ایران می‌شناسم. صدای پرطنینش هم‌چنان با من است که در تالار سنگلج ایفای نقش می‌کرد و همواره رییس بود...

محمدعلی کشاورز و نقشهایش، در هفت پرده: آیین چراغ
علی شیرازی:
بدون در نظر گرفتن نقش كوتاه عزت‌الله انتظامی در واریته‌ی بهاری (دو دهه قبل از ورود جدی‌اش به سینما با گاو)، كشاورز در سینما عضو پیشگام پنج‌ضلعی مشهور و معتبری است كه انتظامی، نصیریان، مشایخی و رشیدی چهار ضلع دیگرش را تشكیل می‌دهند (چه شش‌ضلعی متقارنی می‌شد؛ اگر فنی‌زاده هم زود از میان ما نمی‌رفت). از این جمع، كشاورز از زمان بازی در نخستین فیلم‌هایش در ابتدای دهه‌ی 1340 تا ظهور موج نو و پس از آن...

بزرگداشت حسین جعفریان: وداع با 35 میلیمتری
گفت‌و‌گو كننده:
آذر مهرابی جعفریان: ˜ فکر می‌کنم فرهادی از «چهارشنبه‌سوری» به بعد، هم از نظر مضمون و هم از نظر سبک کار و ساختار تصویری به دنیای تازه‌ای گام گذاشت و به نقطه‌نظرهایی رسید که در فیلم‌های بعدی‌اش آن‌ها را ارائه داد و کاملش کرد و تبدیل شد به یکی از مطرح‌ترین کارگردان‌های سینما.
-   این ما نیستیم که اختیار داشته باشیم با نگاتیو وداع کنیم یا نکنیم. این نگاتیو است که در حال وداع با ماست!
-  به‌نوعی تحت تأثیر هوشنگ بهارلو بوده‌ام. او هویت تازه‌ای به هنر فیلم‌برداری ما داد.
-   «نقش عشق» ساخته‌ی زنده‌یاد شهریار پارسی‌پور را که یک سال پیش از «نرگس» فیلم‌برداری کردم اولین فیلم‌برداری قابل‌قبول خودم به حساب می‌آورم. در آن فیلم توانستم تا حدودی آن نوع فیلم‌برداری را که قبول دارم اجرا كنم.
-  سادگی کار کیارستمی که باعث می‎شد چندان ذهن‌مان درگیر مسائل فنی نباشد عاملی بود که اجازه می‌داد هرچه بیش‌تر از طبیعت زیبای شمال لذت ببریم. من هنوز نمای پایانی «زیر درختان زیتون» را خیلی دوست دارم.

بزرگداشت فعالان لابراتوارهای سینمای ایران
بود و نبودِ لابراتوارها در ایران از دیروز تا امروز:
باران دیجیتال، وداع با آنالوگ
علی شیرازی:
با همه‌گیرشدن فناوری دیجیتال در عرصه‌ی تولید تا نمایش در سینمای ایران، لابراتوارهای قدیمی بجز معدودی مثل «لابراتوار فیلمخانه‌ی ملی ایران» و «لابراتوار صداوسیما» برای همیشه تعطیل شدند و به تاریخ پیوستند. مدیران شركت مركز خدمات صنایع فیلم ایران (معروف به استودیو بدیع) نیز با آن‌كه با انجام تغییرهایی سعی در به‌روز شدن داشتند در كش‌وقوس ماندن و خاموشی، راه دوم را برگزیدند. در حالی كه این لابراتوارها تا همین یكی‌دو سال پیش نقشی بی‌جای‌گزین در سینمای ایران داشتند. تكنیسین‌هایی كه...

2 لینک این مطلب


صفحه اصلی  وبلاگ مسعود مهرابی نمایشگاه کتاب‌ها تماس

© Copyright 2004, Massoud Merabi. All rights reserved.
Powered by ASP-Rider PRO